Sala doświadczania świata

opracowała: mgr Wioleta Sajnóg

Sala Doświadczania Świata jest elementem wieloprofilowej, kompleksowej metody usprawniania dzieci i młodzieży, znanej za granicą, pod nazwą Snoezelen. To zasada pracy zgodna z filozofią „pozwalam wszystkim bodźcom dochodzić do mnie”. Sala ta to specjalnie wyodrębnione pomieszczenie wyposażone w różnorodne urządzenia stymulujące rozwój zmysłów, które w zależności od potrzeb dostarczają dzieciom różnego rodzaju bodźców.

W Sali odbywa się terapia, która dostarcza uczestnikom:

  • Urozmaiconą, ciekawą formę spędzania czasu wolnego;
  • Wprowadza uczestników w stan relaksacji;
  • Zwiększa aktywność i motywację do poznawania;
  • Zwiększa chęci do nawiązywania kontaktu;
  • Wywołuje zadowolenie i poczucie bezpieczeństwa, ułatwia pokonywanie lęku;
  • Zwiększa ofertę poznawanych nowych bodźców;
  • Zwiększa wrażliwość;
  • Powiększa bazę doświadczeń;
  • Rozwija zainteresowania i procesy poznawcze;
  • Poprawia orientację w schemacie ciała i przestrzeni;
  • Stwarza nabieranie świadomości istnienia.

Sala Doświadczania Świata stwarza warunki do pracy z osobami o różnym stopniu niepełnosprawności, między innymi z dziećmi z porażeniem mózgowym, niewidomymi, czy autystycznymi. Terapia prowadzona w Sali, pozwala na znalezienie nowej drogi docierania do tych, którym głęboka niepełnosprawność umysłowa, czy zaburzenia psychiki nie pozwalają na nawiązywanie prawidłowej komunikacji z otoczeniem. Metoda ta pomaga dzieciom odbierać, uporządkować i przeżywać świat.

Sala Doświadczania Świata proponuje bodźce selektywnie i redukuje te, które są w danym czasie niepotrzebne. Stwarza otoczenie, w którym możliwa jest koncentracja jedynie na postrzeganiu poszczególnymi zmysłami.

W Sali Doświadczania Świata w ramach terapii wspomagającej realizowane są trzy rodzaje programów: relaksacyjny, usprawniający i aktywizujący.

Idea i filozofia Snoezelen formułuje nastawienie, które akceptuje człowieka niepełnosprawnego takim jaki jest, respektuje jego wolę a proste możliwości zajmowania się czymś uważa za wartościowe. W przeciwieństwie do wielu sytuacji życia codziennego, które zakładają od niepełnosprawnego dziecka dostosowanie się , Sala stwarza warunki, że otoczenie jest dopasowane do niego.